امام - به فتح الف (مفردات‌نهج‌البلاغه)امام (به فتح الف) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای جلو می‌باشد که در بیان حضرت علی (علیه‌السلام) به همین معنی بکار رفته است. ۱ - مفهومشناسیاَمام (به فتح اوّل) به معنای جلو می‌باشد. ۲ - کاربردهااین کلمه حدود پانزده بار در «نهج البلاغه» به کار رفته است؛ همانند این بیان از امام علی (علیه‌السلام): «فاّن امامکم عقبة کؤدا و منازل مخوفة مهولة؛ در پیش شما گردنه‌ای هست که بالا رفتنش مشکل است و جلو شما منازلی هست هولناک و مخوف.» همچنین در این مورد نیز بکار رفته است. ۳ - پانویس
۴ - منبع• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «امام»، ص۷۷. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|